Category Archives: Galeria NT (New Technologies)

PREXER // GALERIA NT // WARSZTATY BIO-INFORMATYCZNE – Michał Brzeziński – Warsztaty w Łodzi? Jest taka idea żeby zrobić w PREXERZE warsztaty, Pure Data, Arduino, Processing, rośliny, żywe tkanki, kultury bakterii, zwierzęta, mikroskopy, EEG, afektywna interakcja… Permanent Workshops in Lodz? It is this idea to make @ PREXER workshops: Pure Data, Arduino, Process…

Warsztaty w Łodzi? Jest taka idea żeby zrobić w PREXERZE warsztaty, Pure Data, Arduino, Processing, rośliny, żywe tkanki, kultury bakterii, zwierzęta, mikroskopy, EEG, afektywna interakcja…
Permanent Workshops in Lodz? It is this idea to make @ PREXER workshops: Pure Data, Arduino, Process… http://michalbrzezinski.org/wp-content/uploads/2014/05/DSC_9100_a-1024×682.jpg

Warsztaty w Łodzi? Jest taka idea żeby zrobić w PREXERZE warsztaty, Pure Data, Arduino, Processing, rośliny, żywe tkanki, kultury bakterii, zwierzęta, mikroskopy, EEG, afektywna interakcja…

Permanent Workshops in Lodz? It is this idea to make @ PREXER workshops: Pure Data, Arduino, Processing, plants&animals tissue interaction, microscopes, EEG, affective media…

Join us – Dołącz

Grupa tworząc oprogramowanie i narzędzia do badania aktywności roślin i żywych tkanek bada relacje znaczeniowe komunikatów afektywnych pozyskiwanych z organizmów żywych. Projekt artystyczny należy więc do grupy metamediów artystycznych które za pomocą sztuki umożliwiają powstawanie sztuki. Za pomocą narzędzi, wiedzy, stymulacji intelektualnej inspiruję do pracy artystów i naukowców którzy umożliwiają tworzenie sztuki roślinom, zwierzętom i innym „niemym” formom życia. Grupa będzie zaangażowana w badanie sygnałów pochodzących z żywych organizmów i przekładane ich na działania artystyczne przez uczestników warsztatów. Powstające w ramach projektu prace będą stale eksponowane. Same warsztaty będą się odbywały z reguły co tydzień i nie rzadziej niż raz w miesiącu, ale dostęp do przestrzeni wystawienniczej będzie możliwy przez cały czas.

Zdjęcie użytkownika Michał Brzeziński.

Rezultaty pracy będzie można oglądać w godzinach w których otwarty jest PREXER. Rezulaty warsztatów będą widoczne zaraz po uruchomieniu warsztatów. Pierwsze prace będą proste i będą polegały na opracowanych podczas wcześniejszych warsztatów pomysłach, a take moich realizacjach autorskich. Przede wszystkim jednak prawdziwym rezultatem będzie grupa ludzi skupiona dookoła kluczowych zagadnień artystyczno – naukowych, którzy będą rozwijali się w sposób nieszablonowy, interdyscyplinarny i spektakularny. Uczestnicy nie będą mieli jasno określonych granic między sztuką i nauką i będą mogli penetrować ów obszar bez żadnych zobowiązań, więc sztuka powstająca na warsztatach będzie bezkompromisowa i będzie poszukiwała odpowiedzi na wiele fundamentalnych pytań które najpierw trzeba będzie umieć odpowiednio sformułować. Będziemy się uczyć od siebie nawzajem i pomagać sobie przy projektach. Formułowanie pytań i odpowiedzi artystycznych będzie głównym rezultatem który uwidoczni się w pracach. Konkretne prace i postępy będzie można zobaczyć w kilka dni od chwili rozpoczęcia warsztatów. Dodatkowo od pierwszego dnia warsztatów w przestrzeni wystawienniczej będziemy pokazywać prace wideo artystów z całego świata.

Czy wiemy czym człowiek różni się od grzyba w kontekście teorii komunikacji? Jeśli okaże się że różnice nie są aż tak znaczące jak o tym myślimy, a sieci informatyczne zredukują naszą egzystencję do komunikatów jakie wysyłamy? Może nasz status nie jest tak odległy od statusu zwierząt czy roślin jak nam się wydaje? Jaka jest rola mediów przedłużających nasze ciała i dających nam nowe możliwości nie tylko komunikacji ale za pomocą rozmaitych protez również i działania? Warto wiedzieć jakie formy życia posiadają świadomość i jakie formy życia za pomocą protez będą w stanie nawiązać kontakt z ludzką kulturą. Warto zastanawiać się nad tym co człowiek może zyskać dopuszczając do głosu inne formy życia.

To są pytania kardynalne i najważniejsze dla naszej cywilizacji i tylko wojna, lub inne doraźne kataklizmy mogą nam przeszkodzić w ich stawianiu.

Czy ta zorganizowana forma społeczna jaką jest nasze ciało, dysponujące aparatem represji jaką jest układ nerwowy nie może zostać rozszerzona o komunikację sieciową w epoce internetu tak by w jeden układ złączyła się nie tylko z innymi ludźmi, ale ze zwierzętami i z ciałami roślin, które nie posiadają układu nerwowego, ale posiadają pamięć i wiele osób twierdzi że posiadają osobowość, są podmiotem. (wśród licznych publikacji polecę: Alexander G. Volkov, Plant Electrophysiology: Theory and Methods, Springer, 2006r.)

Czy są one w stanie połączyć swój orgaizm z naszym układem nerwowym przez media cyfrowe, które jak pisał Marshall McLuhan są przedłużeniem naszych zmysłów? Naszym zdaniem tak i chcemy tworzyć taką nową wizję świata nie tyle empatii co medialnej i afektywnej jedności podmiotów.

Galerie sztuki świecą pustkami a wystawy popularyzatorskie eksponujące „naukę pauperum”, efektowne sztuczki z laboratoriów i najprostsze efekty uboczne pracy naukowców nie mogą pomieścić chętnych do zwiedzania, doświadczania i wejścia w świat nauki. Jaka jest przyczyna? Sztuka przestała odpowiadać na pytania stawiane przez ludzi a jej pytania interesują już dziś niewielu. Ludzie szukają odpowiedzi na pytania etyczne takie jak aborcja, eutanazja, in vitro w nauce, lub religii – sztuka musi się więc zmienić i korzystając z całego bogactwa którym dysponuje powinna nadal stanowić podstawową narrację o świecie. Niegdyś sztuka przy kościołach dawała taką uproszczoną wizję świata na podstawie wizji religijnej, dziś ta wizja tworzona jest przez naukę. Tak religia, jak i nauka są zbyt zawiłe dla człowieka, który potrzebuje jej uproszczonego modelu. Człowiek potrzebuje wiedzy o świecie i własnego imaginarium.

#AffectiveMedia, #Animals, #Arduino, #Bioart, #BIOS, #Cognition, #ContemporaryArt, #Data, #DNA, #EEG, #FundamentalBiologicalFunctions, #GFP, #GSR, #MichałBrzeziński, #Microscopes, #MusicPerformanceArtist, #Plants, #PlantsanimalsInteraction, #Processing, #PureData, #UK, #WORKSHOP #artisticevents, #aseducator, #GaleriaNT(NewTechnologies), #Workshop admin

18 sierpnia godzina 18.00 Michał Brzeziński – Galeria NT i projekt BIOS Media Lab? @ HACKDAYS w Łodzi.

Wystąpienie Michała Brzezińskiego będzie dotyczyło Projektu BIOS, który ma być udoskonaloną wersją pomysłu który przyświecał mi przy tworzeniu Galerii NT (Media Labu współpracującego z Politechniką Łódzką). Projekt tym razem został uzupełniony o własne zaplecze technologiczne otwarte na środowisko artystyczne. BIOS Media Lab będzie narzędziem tworzenia sztuki w którym będą powstawały wspólne projekty tworzone przez naukowców i artystów. Będzie to laboratorium informatyczne, robotyczne, ale także – co stanowi cechę specyficzną dla tego projektu – bio i nano technologiczne w którym strategie hackingu będą wykorzystywane do działań artystycznych w szeroko rozumianych nowych technologiach. Galeria BIOS będzie miejscem prezentacji synergii sztuki i nauki. Organizacja będzie służyła promocji polskich artystów, oraz utrwaleniu wizerunku miasta jako miejsca nowych technologii, przyjaznego sztuce.

——————————-

Hackdays to otwarte wydarzenie, którego założeniem jest powiązanie ze sobą twórców działających w dwóch zazębiających się, jednak w Polsce nadal odrębnych dziedzinach, sztuki i nowych technologii. Cztery dni wypełnione prezentacjami, warsztatami, koncertami i pokazami.

 

CZWARTEK (18.08)

18:00

Prezentacje

Łukasz Mróz (ARBUZZ)

“Trzeci wymiar wrażeń. Kamera głębi w kulturze, rozrywce i edukacji”

Marek Domański (ASP Łódź)

Wykładowca na Akademii Sztuk Pięknych w Łodzi. Zajmuje się fotografią otworkową i inscenizowaną.

Marek Skrobecki

Polski reżyser filmów animowanych. Współtwórca filmu Piotruś i Wilk ? laureata Oscara w 2007 roku.

Michał Brzeziński – ?Galeria NT i projekt BIOS Media Lab?

Paweł Tryzno (Lentimax, Muzeum Książki Artystycznej) – ?Systemy projekcji stereoskopowych?

Od 8 lat zajmuje się technikami 3D, projekcjami wielkoskalowymi oraz drukiem lentykularnym.

Paweł Olszewski – ?Bajkonur?

20:00

Prezentacja ekranu sferycznego i technologii wyświetlania obrazu stereoskopowego

PIĄTEK (19.08)

12:00

Open Coworking Day

Umiesz łączyć przyjemne z pożytecznym? Mamy na to sposób! Zapraszamy Was z laptopami, byście mogli pracować w inspirującej atmosferze. Świeże powietrze i kilometry przedłużaczy niewątpliwie będą Wam służyć.

16:00

Prezentacja dotykowego stołu interaktywnego

18:00 ? 21:00

Prezentacje

Agata Jałosińska (Medialab Lublin, Medialab Warszawa) – ?Medialab, czyli hacking kultury i technologii?

Przemysław Pawlak (Adv.pl) – “Collective experience – jak angażuje 3D mapping?”

Przemysław Jaworski (Jawordesign) ? ?Projektowanie parametryczne i generatywne w architekturze i designie. Od nowoczesnych technik modelowania 3D do cyfrowej fabrykacji?

Andrew Hyde (The Rocket Science Group) ? ?Making of: Viral Video Campaigns in the UK?

Tomasz Bednarz (CSIRO Sydney Australia) ? ?Interakcje Człowiek-Computer, rozwiazania tele-operacji w przemysle, wizualizacja, virtual/augmented reality, GPUs: przyklady najnowszych projektow w CSIRO?

Jakub Koźniewski, Piotrek Barszczewski i Krzysztof Cybulski (panGenerator) ? ?Dodecaudion?

21:00

Koncert na Dodecaudion

Dodecaudion ? przestrzenny instrument audiowizualny, jest flagowym projektem panGeneratora, materializacją idei działań intermedialnych i interdyscyplinarnych. Swoją formą wręcz wymusza żywą ekspresję u grającego którą przeciwstawia drętwości tzw. muzki laptopowej.

Dodecaudion będzie produktem dostępnym w ramach nowopowstającego brandu HEDOCO.

23:00

Laser Tagging

Laser Tagging to kamera podłączona do komputera i rzutnika sczytująca światło lasera ze ściany i wyświetlająca obraz. dając wrażenie rysowania po ścianie. W zależności od inwencji można tworzyć dowolne, wielobarwne kształy. Każdy uczestnik będzie mógł stworzyć własny obraz.

23:30

Impreza z DJ?em

SOBOTA (20.08)

11:00 – 18:00

Warsztaty

Tomasz Kolinko (Motivapps) – “iOS – Moja Pierwsza Apka”

Marcin Ignac (Copenhagen Institute of Interaction Design) – “Processing”

panGenerator + Paweł Cyrta – “panGeneratywna modelarnia dzwięku i obrazu”

16:00

Prezentacja dotykowego stołu interaktywnego

18:00 – 21:00

Prezentacje

Krzysiek Wacławek (cityrace.me) ? ?Augmented gaming/Pervasive gaming?

Paweł Janicki (Wro Art Center) – “Projekt EU_tracer”

Maciej Ożóg – “Strategie wtórnego użycia i błędnego użycia w sztuce technologicznej”

Tomek Kolinko (Motivapps) – “Physical computing – projekt Żuk invaders”

Przemysław Jaworski (Jawordesign) -“Wirtualne modele w fizycznym świecie – interakcja poprzez pryzmat namacalnych instalacji multimedialnych”

Marcin Ignac (Copenhagen Institute of Interaction Design) – “sketching in code”

Dariusz Lis (Transition Technologies) – “iVirtualEye – Aplikacja wspierająca osoby niewidome”

21:00

Koncert NONSTATE

22:00 – 03:00

impreza z DJ’em

22:00

premiera Flylight Display + video mapping

Flylight Display – 64 balony napełnione helem połączone w macierz. Każdy z nich ma w środku diodę RGB – jest ?pikselem? ogromnego ekranu latającego nad głowami publiczności i wyświetlającego animacje.

Galeria NT: Pomyłka / The Tipping Point of Failure [en]

Pomyłka / The Tipping Point of Failure.

29 Oct – 05 Dec 2010
Galeria NT / Imaginarium
ul. R. Traugutta 18, 90-113 Łódź

ROSA MENKMAN (1983, Arnhem, Netherlands) is a leading international theory-practitioner of glitch art. She has written extensively on digital artifacts and noise, including the Glitch Studies Manifesto (2010). Her videos and real-time performances have been included in festivals like Cimatics (Brussels ’08 + 09), Blip (Europe and US in 2009), Video Vortex (Amsterdam ’08 + Brussels ’09), ISEA (Dublin ’09) and File (Sao Paolo ’10). She was also one of the organizers/curators of the successful GLI.TC/H festival that took place in Chicago in 2010. She has collaborated on art projects and performed together with Alexander Galloway, little-scale, Govcom.org and the Internet art collective, Jodi.org. Menkman received her Master?s degree in 2009 and is currently pursuing a practical PhD at the KHM Cologne, writing on the subject of Artifacts.


Roman Jakobson identified various functions of communication in the primary axis between the addresser, the addressee and the message. When communication revolves only around the message itself, it has, according to Jakobson, a poetic function. Such a message does not communicate anything but its structure. Glitch is a radical implementation of this postulate on the grounds of visual arts.

The aesthetics of glitch, which continues traditions of structural film, comes from the interest in the medium itself, and thus, the process of image formation. The medium and its inherent specificities has become radically important for contemporary art, since many significant contemporary artworks use some form of exploitation of the material of (modern) media, or are known thanks to documentation done within these media.

The exhibition of “Pomyłka / Tipping point of failure” (?Pomyłka? means ?Mistake?) aims to pinpoint a quintessential phenomenon of aesthetics and contemporary art – the phenomenon of glitch. The aesthetics of glitch stems from an interest in the structure and research on conditions and characteristics of each medium.

Technically, this is can be accomplished by the exploration of the opportunities offered by for instance circuitbending and databending. These techniques that are often used by artists that are working within this field of art can be divided into several main types. Firstly, they focus on observation of the audiovisual effects caused by reconstruction of hardware, such as soldering wires, the changing of values (of resistors or data), introducing external components to the integrated circuit, etc. A second type is intentional damaging the media. A third type is damaging and redesigning data in digital files, when the artist gets to the content of the file and changes it manually by typing in a variety of values (computer graphic programs perform the same actions but in a mechanical way). A fourth type is the action associated with the transmission of the signal and its modulation. Artists repeatedly send the same files between devices up to the point when some of them commit certain errors. A fifth type of activities are actions related to the repeated compression of files or using errors of various compressed audio-visual materials.

To this collection we can also add many other related strategies such as the usage of TV interlacing or “freeze frame” in the VHS machines, the scrolling of the preview of DV devices, exposing differences in the frequency of images’ refreshing and scanning rates in the camera and TV systems, the usage of differences in the lighting of different parts of the old style kinescopes that are invisible to the naked eye or the large variety of feedback techniques, etc. It is an extremely interesting field of aesthetic exploration, which influences design, advertising industry and popular culture.

Often, the artists within this field treat each of these tactics as a research in the extensions of the human senses. Such orientation places them close to the position of for instance scientists. Artists, similarly to scientists, set up a research context and let the examined matter speaks for itself. But in glitch art, the word mistake has also become a synonym for the natural consequences of actions and gives right to a following and a following trial, which might cause different effects every time. From this perspective, glitch art could become a chapter in the history of art by just a simple exploration of the aesthetical relationships between a first and a subsequent mistake and its references to known canons of composition. Each of the redesigned devices can produce dozens of interesting abstract images per second and disrupt a yet to be constructed history by the inherent impossibility of capturing ephemeral artifacts – mistakes.

However, this kind of art can also, and maybe more interestingly, be understood in a metaphorical or even political or ethical way. Glitch is obviously related to the aesthetics of punk or DIY strategies. Striving for a poor quality image (Low Quality) or deliberately destroying or redesigning a final message, or to recapture the creativity of a medium can be described as the key features of an anti-corporate attitude.

Rosa Menkman aims to show and evaluate the flaws that we haven’t yet learned to appreciate or even recognize in our new media – the imperfection – and sets out to create an awareness of the many questions and different dichotomies inherent to these imperfections are brought to the front.

?Within a high-tech world, consumers are blinded by the sparkles of the latest protocol. They are on an elevator that seems to take them to a realm that functions cleaner, better and faster. However, during this trip in the elevator they never seem to arrive at a final destination – the holy grail of perfection. New media are not perfect and will never be perfect. Diverging and sometimes even opposing retro-fetishism, we need to be aware of the doctrine of our flawed, yet superficially perfect new media.?

The essence of Rosa Menkman’s art does not lie in achieving visual effects or within the development of just another glitch aesthetics. Instead she is conducting an advanced glitch studies, in which she strengthens practical research in aesthetics and design by scientific research, with focal points on politics, art-history and technological forms and discourses.

While artists are no longer interested in achieving results, but they want to explore the material and are open to the strangest sensory conclusions, it must be a meaningful sign that we live in a time in which totalitarian and fascist aesthetics of ideal projections, or the principle of so-called art without randomness, are fading into oblivion.

Instead, once again, art has become the domain of creative experiment. This is why, if the history of art wants to explore this strategy, it has to go very deeply not only into the artifact, the mistake, but into a process of creating these images and the unveiling of their hidden logic. The artists no longer create finished works of art or even exclusive artistic ideas, but instead they produce creative platforms, where the addressee has the power to become the creator of the final work of art. In this sense, glitch is a constantly mutating entity, that can move from a ephemeral form of randomness to a new paradigm. This is where we can find the tipping point of failure.