Michał Brzeziński artysta łączący w swoich działaniach biologiczna materię z systemami informatycznymi, futurolog kulturoznawca. W swoich pracach wykorzystuje interfejsy medyczne takie jak USG, GSR, czy EEG do analizowania afektów w celu poszukiwania międzygatunkowego języka. Korzenie jego działań artystycznych tkwią w subkulturach muzycznych oraz w sztuce wideo którą animował na pułapie dyskursu teoretycznego w latach 2000 – 2010. Kurator współpracujący z galeriami takimi jak Muzeum Sztuki w Łodzi, czy Centrum Sztuki Współczesnej ŁAŹNIA w Gdańsku. Odwołując się do konceptualizmu i medialności sztuki która staje się englobe sztuką wideo, sformułował opisującą ten proces strategię Fake Art, wynikającą z teorii sztuki jako komunikatu.
publikacje
- Transgresje cielesności [w:] (Nie)Obecne granice. Szkice o obliczach transgresji, red. K. Kuropatwa, D. Rode. wydawnictwo RABID 2003.
- Klejnot i trauma narodowa [w:] PRESSJE, Kraków 2003. Tekst o mediach i kulturze narodowej dla Klubu Jagiellońskiego.
- Video ergo sum [w:] Purpose 6 (21) 2006
- Będzie tylko holistyczne techno – wideo, jako jedyna forma medytacji [w:] K. Jurecki – Poszukiwanie sensu fotografii. Rozmowy o sztuce, 2007
- Bad Film, Good Art [w:], OPCJE, nr2 (75) 2009
- Nowe media a płeć kulturowa i inne przypadłości podmiotu na drodze do paranoi, LAMUS, Gorzów Wlkp. 2010
- Egzoetyka. O potrzebie poszukiwania nieantropocentrycznego źródła moralności [w:] Rita Baum, 2012
- Egzoetyka. O potrzebie poszukiwania nieantropocentrycznego źródła moralności [w:] Mindware, Lublin 2012.
BIOS - Affective Culture 